Ne volim te kao da si ruža od soli, topaz
ili strijela karanfila koji pronose oganj:
volim te kao što se vole neke mračne stvari,
potajno, između sjene i duše.
Volim te kao biljku koja ne cvjeta i nosi
u sebi, skriveno, svjetlo onih cvjetova,
i hvala tvojoj ljubavi u tijelu mi taman živi
gusti miris koji se uzdigao iz zemlje.
Volim te ne znajući kako, ni kada, ni odakle,
volim te izravno bez problema i gordosti:
tako te volim jer ne znam voljeti drukčije,
nego na taj način na koji nisam i nisi,
blizu, da ti je ruka na mojim grudima moja,
blizu da ti se oči sklapšaju s mojim snom.
Sa španskog preveo Zvonimir Golob
---
Pablo Neruda rođen je 12. jula 1904. godine u gradu Peral u Čileu kao Rikardo Neftali Rejes. Svoj literarni pseudonim Neruda, koji je kasnije prihvatio kao lično ime, preuzeo je od imena češkog pesnika i pisca Jana Nerude.
Počeo je da piše veoma rano. U devetnaestoj godini (1923) objavio je svoju prvu knjigu poezije „Sutoni“, a već u dvadesetoj i drugu pod nazivom „Dvadeset poema o ljubavi i jedna pesma bez nade“. Studirao je francuski jezik i pedagogiju. Španski građanski rat i smrt svoga prijatelja Federika Garsije Lorke na njega ostavlja neizbrisiv trag. Priključuje se revolucionarnom pokretu i tada piše pesme sa revolucionarno-socijalnom tematikom.
Od 1927. do 1935.godine radi pri Čileanskom konzulatu, a od 1939. do 1940. godine je konzul u Parizu, a nakon toga u Meksiku do 1943. godine. Vraća se u rodni Čile 1945. godine i postaje senator. Zbog neslaganja sa tadašnjim predsednikom Čilea biva progonjen. Uspeva da pobegne u Evropu, gde je boravio u raznim zemljama. U Čile se vraća 1952. godine gde živi do svoje smrti. Objavio je još desetak knjiga poezije.
Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost 1971. godine.
Umro je 23. septembra 1973. godine. Mnogo godina kasnije otkriveno je da je Neruda ubijen.